بخش نخست/
—————–
رمون ژان/  ترجمه: رضا سیدحسینی/
————————–
صفت نو، فی‌نفسه، نه بهتر از صفت دیگری است و نه بدتر، بلکه به‌خودی خود بر چیزی دلالت نمی‌کند و از دیرباز می‌دانیم که این صفت در ادبیات ما به‌همه آثار بزرگ گذشته که نمایان‌گر این تحول دایمی و ضروری قالب‌ها بوده‌اند اطلاق شده است-تحولی که بدون آن، هنر داستان‌نویسی … ادامه خواندن رمان نو